Het was april 1997 toen zakenman Hans van Delft voorzitter werd van ons aller NEC. Als leek in de voetballerij maar als ondernemer met een visie trad hij destijds aan in de oude Goffert. De oude Goffert waar we zo gecharmeerd van zijn maar waar we ook eerlijk over zijn: het was een verouderde betonnen bak met sintelbaan.
Terug naar GDL, Grote Dikke Leider, zoals Van Delft in en om het Goffertstadion bekend is. In de jaren voorafgaand aan zijn aanstelling als voorzitter is NEC verre van een stabiele club. Onderin de eredivisie kwakkelt het heen. Het plan is, met de aanstelling van zakenman Van Delft als voorzitter, koers te zetten naar een stabiele eredivisie club. Onder leiding van GDL word het plan gesmeed voor een nieuw stadion, onze huidige Goffert. Een hypermodern stadion (voor die tijd) voorzien van moderne snufjes.
Met de komst van het nieuwe stadion én juist beleid wordt het fundament voor een eredivisiewaardige, stabiele club gelegd. Commercieel en sportief gezien gaat het de club goed af onder leiding van deze iconische voorzitter. Al snel blijkt dat de succesvolle werkwijze niet alleen in de zakenwereld zijn vruchten afwerpt maar ook in de voetballerij. Het hoogtepunt kunnen we wel seizoen 2002-2003 noemen. NEC eindigt 5e op de ranglijst en weet daardoor een plekje in de UEFA cup veilig te stellen. Met trainer Johan Neeskens voor de spelersgroep neemt NEC het in eerste ronde op tegen het Poolse Wisla Krakow. In Polen verloren de Rood-Groen-Zwarten met 2-1 en ook thuis werd er verloren met 1-2. Het Europese avontuur was van korte duur.
De volgende jaren met voorzitter Van Delft groeit NEC uit tot een stabiele middenmoter in de eredivisie. De angst van degraderen die er halverwege de jaren 90 heerste, is volledig weg, er is geen reden meer voor deze angst. Na een kleine 10 jaar trouwe dienst draagt GDL het stokje over aan zijn opvolger, Vincent Paes. Op de achtergrond blijft onze Grote Dikke Leider altijd zeer betrokken bij onze club, onder andere als aandeelhouder.
Vorig jaar zomer kwam aan het licht dat GDL ziek is, ernstig ziek. De slopende ziekte kanker heeft zijn intrede in het grote lichaam van Hans gedaan. Al een tijdje is er geen uitzicht meer op herstel en zijn toekomst is onzeker. Deze man verdient een ode. Waarom zouden we wachten tot het te laat is, nu kan meneer Van Delft er nog van genieten. Want verdient heeft hij het!
Ondanks de Coronacrisis zetten wij ons plan door. De noodzakelijke maatregelen omtrent het Coronavirus maken het niet makkelijker. Ondanks dat velen van ons graag een eerbetoon aan GDL willen brengen, besluiten we daarom maar met een zeer kleine groep te gaan. Gedreven als we zijn gaan we er volledig voor. Op de Uiterwaarden, in de achtertuin van GDL positioneren we. Door de enorme windstoten is het onmogelijk het doek hoog te krijgen. Gelukkig woont GDL op een terp en kijkt zodoende van bovenaf. Snel wordt geschakeld en het doek wordt ivm de harde wind halfhoog getoond. Een doek van 12m bij 3m met het gezicht van GDL aangevuld met de tekst: “Hans van Delft, voor altijd Grote Dikke Leider”. Rook uit de sigaar én achtergrond vuurwerk maakt het geheel af.
Er is maar één Grote Dikke Leider!
Legio Noviomagum
