Lieve buurman,
Vele jaren geleden hebben we elkaar leren kennen. Wat hebben we een leuke tijd gehad, he? Liefde en pure haat liggen dichtbij elkaar. Wat rot om te horen dat de plaatselijke doktoren niets meer voor je kunnen doen. Of zijn het schijnargumenten om ons uit elkaar te drijven? Zoals we al zo vaak alle leugens hebben moeten aanhoren? Of kwam de beslissing echt vanuit jou? Hoe dan ook: wat hadden we graag voor de allerlaatste keer afscheid van je willen nemen. In het hol van de leeuw.
Wat heb je door de jaren heen veel stukgelopen relaties en vriendinnetjes gehad, he? Je vond het nooit leuk als ik je gekscherend loverboy noemde. De ene keer had je Russen over de vloer, de andere keer Amerikanen. Dit gun je niemand. Het pijnlijkste vond ik die Georgiër, waar we de naam allebei niet van konden uitspreken. Ik had je nog nog zo gewaarschuwd: hij behandelde je als een knuffelbeer.
Wat hebben we de afgelopen jaren gelachen, he? Als jij met je schattige vriendinnetjes naar ons mooie Nijmegen kwam en behulpzaam naar de bus rende. Ik vond die kleuren van jullie altijd zo lief en die mutsjes aandoenlijk. Je vertelde onlangs dat je altijd jaloers bent geweest op onze volksclubcultuur. Kan je je Karel A. nog herinneren? Wat kon die man moppen vertellen he? Het ene luchtkasteel nog slechter dan de ander.
Nu is het dan zover, lieve buurman. Maar zoals jij als geen ander weet: afscheid nemen bestaat niet. Toch moeten we nu afscheid nemen. Jouw verdriet gaat de laatste weken door merg en been. We hadden nog wat mooie afscheidsacties voor je gemaakt. Helaas vertelden de doktoren dat het waarschijnlijk de allerlaatste ontmoeting had moeten zijn. Een langzame en eenzame lijdensweg gun je niemand. Doe je Cindy nog de groeten van ons?
NOOIT MEER NAAR ARNHEM!
LN05 & NF14